আপুনি কেতিয়াবা ভাবিছেনে যে গ্ৰীষ্মকালত শৰীৰ শীতল কৰিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা বেল চিৰাপ আৰু শিৱ পূজাত আগবঢ়োৱা বেলপাত ধৰ্মীয় তাৎপৰ্য কি? যদি নাই, তেন্তে এই লেখাটোত আপুনি এই গছজোপাৰ গুৰুত্ব আৰু উৎপত্তিৰ বিষয়ে জানিব পাৰিব। হিন্দু ধৰ্মত বেল গছৰ অতি গুৰুত্ব আছে, মানুহে ইয়াৰ গছ, ফল, পাত আৰু কাঠ পূজাৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰে।
বিশ্বাস কৰা হয় যে ভগৱান শিৱ বেল গছত বাস কৰে আৰু ভোলেনাথ এই গছৰ ফল, ফুল আৰু পাতৰ প্ৰতি অতি আকৰ্ষিত। কোৱা হয় যে বেল গছক পূজা কৰিলে দৰিদ্ৰতা দূৰ হয়। বেলপাত ইমানেই শুভ গছ যে কেৱল ইয়াক দেখা আৰু স্পৰ্শ কৰিলেই গুণ লাভ কৰা হয়। ঘৰত বেল গছ ৰোপণ কৰিলে ঋণাত্মক শক্তি আঁতৰি যায় আৰু সকলো ধৰণৰ পাপৰ পৰা মুক্তি পায়।
বেল গছৰ ধৰ্মীয় বিশ্বাসৰ বিষয়ে
পুৰাণত বেলপাত তিনি লোবযুক্ত পাতক ভগৱান শংকৰৰ ত্ৰিশুল বা ত্ৰিনেত্ৰৰ লগত তুলনা কৰা হৈছে। ইয়াৰ উপৰিও ব্ৰহ্মা, বিষ্ণু আৰু ভগৱান শিৱ বেলপাত্ৰত বাস কৰে বুলিও বিশ্বাস কৰা হয়। স্কন্দ পুৰাণৰ মতে বেল গছৰ উৎপত্তি হৈছে মাতৃ পাৰ্বতীৰ ঘাম এটোপালৰ পৰা। কোৱা হয় এই শুভ বেল গছ ধনাত্মক শক্তিৰ ভঁৰাল।
বেলপাত গুৰুত্ব
হিন্দু শাস্ত্ৰৰ এক বিশ্বাস যে ভগৱান বিষ্ণুৱে যেনেকৈ তুলসী পাতক ভাল পায়, সেইদৰে ভগৱান শিৱইও বেলপাত ভাল পায়। সেইবাবেই বেল পাত বাধ্যতামূলকভাৱে শিৱ পূজাত অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে। ধৰ্মীয় বিশ্বাস অনুসৰি যিয়ে বেলপাত সৈতে ভগৱান শিৱক পূজা কৰে, তেওঁৰ ইচ্ছা ভগৱানে সোনকালে পূৰণ কৰে।
বেল গছৰ উৎপত্তি
স্কন্দ পুৰাণৰ মতে এবাৰ মাতৃ পাৰ্বতী ভ্ৰমণৰ সময়ত তেওঁৰ শৰীৰৰ পৰা ঘামৰ এটোপাল মন্দাচাল পৰ্বতত পৰিল। সেই ঘামৰ টোপালৰ পৰাই পাহাৰত এজোপা গছৰ উৎপত্তি হৈছিল আৰু এই গছজোপা নিজেই বেল গছ বুলি জনা গৈছিল। যিহেতু এই গছজোপা মাতৃ পাৰ্বতীৰ ঘামৰ পৰাই উৎপত্তি হৈছে, গতিকে মাতৃ পাৰ্বতীৰ সকলো ৰূপ এই গছত বাস কৰে। বেল গছৰ শিপা গীৰ্জাৰ ৰূপ বুলি গণ্য কৰা হৈছে।
আনহাতে মহেশ্বৰী ইয়াৰ ডালত আৰু দক্ষিণায়নী ইয়াৰ ডালত আৰু মা পাৰ্বতী বেলৰ পাতত বাস কৰে। কাত্যনী বেলৰ ফলত বাস কৰে, গৌৰীয়ে ফুলত বাস কৰে। এই সকলোবোৰ ৰূপৰ বাহিৰেও মা লক্ষ্মী সকলো বেল গছতে বাস কৰে। বেলপাত মাতৃ পাৰ্বতীৰ প্ৰতিফলন বুলি বিশ্বাস কৰা হয়, যাৰ বাবে ই ভগৱান শিৱৰ অতি প্ৰিয়। ভগৱান শিৱক বেলপাত অৰ্পণ কৰি সন্তুষ্ট হয়।
এই গছৰ হিন্দু ধৰ্মত অতি গুৰুত্ব আছে, বেল গছ পূজা কৰিও মা পাৰ্বতীৰ আশীৰ্বাদৰ বাবে যোগ্য হ’ব পাৰে। আমি আশা কৰোঁ আপোনালোকে এই লেখাটো ভাল পাইছে।
